Zichtbaarheid en klussen, wat is het verband?

Euh… eigenlijk niet zoveel.

Alleen dan dat ik door de afgelopen twee weken alleen maar te klussen in onze bedrijfsruimte niet zo zichtbaar ben geweest.

En ik vond het heerlijk, lekker anoniem klussen en werken aan onze droom. Onze, is die van mijn man en mij. Hij een heerlijk ruime fotostudio en ik een fijne coach- en trainingsruimte. Lekker klussend in mijn comfortzone blijven hangen en mijmeren…

Er wordt altijd gezegd ‘outside the comfortzone is where the magic happens’. Nou… dat klopt niet altijd. In mijn comfortzone is in de nieuwe bedrijfsruimte ook veel magisch gebeurd. Nee, ik ga nog geen foto’s delen, want ik weet niet of jullie door de troep en bouwmaterialen de magie zien die ik al wel zie 😉…

Al schilderend, wat voor mij heel meditatief kan werken, was ik aan het mijmeren over de opening. Gewoon over heel praktische dingen als welke drankjes, hapjes, wat moet er nog gebeuren etc. Heel ontspannend en helemaal prima.

Maar ja, ik wil graag ook nog iets leuks neerzetten in de openingsweek, want het is immers feest! In de vorm van leuke workshops en dat betekent dat ik weer zichtbaar moet gaan worden. Uit mijn klushol. Logisch, want zonder zichtbaarheid geen deelnemers. Dus hupatee, de spotlight erop!

En dan wordt het ineens spannend, er gebeurt iets met mij. Het voelt kwetsbaar. Mijn workshops zijn mijn creaties en als ik er mee naar buiten ga, dan vinden mensen hier iets van. Het zou fijn zijn als het me niets deed, maar dat doet het wel. Blijkbaar vind ik het belangrijk dat ‘men’ het goed vindt. Wat gebeurt hier met me? Blijkbaar ligt mijn focus op dat het wel goed moet. Als ik me meer richt op dat ik het ook mag zien als experimenteren wat wel en niet aanslaat, wordt het al een stuk relaxter.

Misschien herken je dit wel als je bijvoorbeeld weer voor het eerst moet solliciteren of als je in een vergadering jouw geweldige idee wilt delen. Als het dichterbij komt is het toch ineens spannend. Stel dat ze jou niets vinden, stel dat ze jouw idee niets vinden. Je zult jezelf zichtbaar moet maken anders weet niemand van jouw bestaan en jouw vraag of jouw idee. Maar ja, dan sta jij in het middelpunt van de belangstelling en ben je je opeens heel bewust van jezelf. En zolang het algemeen blijft en niet over jou of over jouw idee gaat is het allemaal wel te doen, maar hoe dichter het bij jou persoonlijk komt, hoe kwetsbaarder het voelt.

Het voelt misschien alsof je geen controle meer hebt over wat er dan gaat gebeuren, je zet iets in gang waarvan je de afloop nog niet weet. Kun je dat loslaten en gewoon je best doen en accepteren als het iets minder of anders gaat? Kun je het zien als een leerproces waarin je mag vallen en opstaan? En kun je accepteren dat het spannend mag zijn, want hey, wie vindt het niet spannend iets nieuws te ondernemen. Ik wel in ieder geval..

Je vraagt je misschien af hoe anderen dat doen, maar alleen al bij het idee dat jij het ook zo moet gaan doen breekt het zweet je al uit. Juist omdat we het lastig vinden gaan we ons vaak vergelijken met anderen, maar wij zijn die anderen niet. Mooi als anderen je inspireren, maar vaak leidt het ook tot onzekerheid.

Vooral die kwetsbaarheid die ik voel zorgt dat ik het liefst terug in mijn veilige comfortzone duik. Misschien herken je het wel, dat alleen de gedachte aan de stap die je moet zetten er al voor zorgt dat je niets gaat doen. Maar ik weet ook dat daarbuiten de mooie dingen gebeuren. Ik ben daar talloze keren geweest en ik weet wat het me oplevert, namelijk heel veel energie, plezier en positiviteit!

Tegelijkertijd vind ik het ook heel stom dat ik als coach hier ‘last’ van heb. Want als coach moet je hier toch mee kunnen dealen, of niet? Of nee, niet als coach, maar IK als coach, moet hiermee om kunnen gaan. Hoe streng kun je zijn voor jezelf? Het helpt mij deze gedachte om te buigen, bijvoorbeeld in: juist als coach is het goed te ervaren wat je klanten ervaren, zodat je ze begrijpt en beter kunt begeleiden.

Ah, dat voelt al beter.

En toch blijft het spannend. Dat weet ik en ik weet ook dat ik na de opening en de feestweek tomeloze energie voel. Dus accepteer ik mijn gevoel van spanning, focus ik mij op mijn droom en ga ik door. Zonder wrijving geen glans…

Wat voor mij heel belangrijk is is dat ik zichtbaar ben op de manier die bij mij past. Zo blijf ik bij mezelf en dwing ik mezelf niet te ver buiten mijn comfortzone te gaan. Herken je dat? Dat je wel wilt, maar de gedachte aan hoe anderen het doen en dit niet bij jou past, levert je stress op met als resultaat dat je niets doet. Belangrijk is dat je ontdekt wat wel bij jou past, hoe jij het beste tot je recht komt. Want ook kleine stapjes brengen je dichter bij je doel.

Waarom ik dit deel? Omdat ik denk dat zichtbaarheid niet alleen gaat over je kracht, maar ook over je kwetsbaarheid. Het durven laten zien van je kwetsbaarheid en durven nadenken over je kwetsbare kant en wat maakt dat je iets lastig vindt is de eerste stap in jouw persoonlijke groei. Zichtbaarheid gaat over jouw persoonlijke verhaal met al zijn facetten. Dat geldt dus ook voor mij…

Binnenkort zal er weer een workshop gaan over zichtbaarheid, want volgens mij worstelen hier heel veel mensen mee. En hoe fijn is het om hier met een klein groepje mee aan de slag te gaan, te ervaren dat je niet de enige bent en je kunt leren van elkaar.

Want hoe doe je dat nou, jezelf laten zien, op de manier die bij jou past?!

De planning voor deze workshop volgt, mocht je nu al interesse hebben of er meer over willen weten, stuur me even een berichtje. Ik vertel je er graag meer over.